Anaokulunda Çocuk
Çocuk, oyun oynamak istediği ve oynadığı için çocuktur.
Çocuk için oyun bir yaşam tarzıdır.
Anaokulu çocuğu (3-6 yaş) oynamasını biliyor.
Çocuk, gelişim evrelerinde insan varlığını belirleyen ve sürdürecek olan oyunlar oynar.
Çocuk, ancak oyun içinde kendi beceri ve yeteneklerini geliştirip ortaya çıkarabilir.
Çocuğun, oyun oynamak için arkadaşlara ihtiyacı vardır.
Oyun ve oynamanın anaokulu pedagojisinde merkezi bir yeri ve anlamı vardır.
Oyun, sosyal eğitimin başlangıcıdır. Doğaçlama oyunda çocuk, 3-6 yaş çocukları ile ilk sosyal ilişkilerine başlar. Böylece sosyal yaşamın ön şartı olan kendine güvenmeyi keşfeder ve öğrenir.
Oyun, iyi konuşma ve dil eğitiminin amacıdır. Gelecekteki iletişimi için çocuk, yaşıtları, daha büyük çocuklar ve yetişkinlerle oynarken temel oluşturur. Bunlara yüz ifadesi ve hareketleri de dahildir.
Oyun, beden ve ritmik-müzikal eğitimin amacıdır. Serbest oyunda çocuk kendini şarkılar ve hareketlerle ifade eder.
Oyun, estetik eğitiminin amacıdır. Oynayarak büyüyen çocuk çevresine karşı algıladığı ve edindiği tecrübeye hassastır.
Kendini ifade etmenin gelişmesi, serbest oyunda karalamalar, kumla-çamurla-suyla oynamasını sağlamak ile mümkün olur.
Oyunda çocuk doğayı keşfetme cesareti ve becerisi kazanır. Doğaya, doğadaki canlılara duyarlı olur.
Oyun trafik eğitiminin önemli bir parçasıdır. Çocuk, oyunda edindiği kurallar tecrübesi ile trafik katılımcısı olmayı ve diğer katılımcılara saygı göstermeyi öğrenir.
Anaokuluna giden çocuk ilk defa sosyal yaşama başlamış olur.
Anaokulu, çocuğun kendini bulmasını ve dünyaya bağlanmasını sağlayan yerdir. Bu yüzden anaokulunda etkinlik alanları, çevre düzeni ve oyuncak seçimi çok önemlidir.
Anaokulunun görevi çocuklara uygun ve sınırsız bir oyun ortamında bedensel ve zihinsel gelişimini en iyi şekilde sağlamaktır